Надеж за безнадежниот свет

ЧУДЕСНАТА ПОРАКА НА БИБЛИЈАТА

Ако се отвори весник денес, или се слуШнат вести на радио или телевизија секогаШ се добива впечатокот за постоењето на неволји. НаШиот свет е расцепкан од раздор, раздор меЃу политички партии; раздор меЃу етнички фракции; раздор меЃу народи. Притиснат е од проблеми: глад, загадување на водата и земјата, сеприсутно насилие; проблеми на друШтвото, искажани во зголемената стапка на криминал и пренатрупани затвори; со полни болници од пациенти, од кои многу се таму заради дуШевен стрес; и со застраШувачки број на жртви од дрога и алкохол. Над сето тоа е постојаната закана од економска криза, со распространета не вработеност и материјална теШкотија. 'Неразвиените народи" се задолжени кај светските банки (кои се главно американски или од западна Европа) во вртоглави суми од милијарди долари, без никаков изглед дека некогаШ Ќе можат да ги вратат.


Светските проблеми во ЏЏ век

Но, пред с# има една појава која го открива очајот на светската состојба. Кога некој од друга планета би н# посетил да ги види настаните од светот, би видел дека човечката раса е поделена на народи, каде секој упорно го чува својот посебен идентитет. А во народите, верски и расни групи кои меЃусебно се натпреваруваат - или се во војна. Повиците за мир се пропратени со продорните повици за војна, како Што новите поредоци меЃу народите дозволуваат потиснатите малцинства да ги побаруваат своите 'права".
Постигнато е многу од 'крајот" на Студената војна, разоружување од бивШите супер сили, и отстранувањето на заканата од нуклеарен напад. Сепак светот сеуШте троШи големи суми пари за наоружување. Кога некој намерник би праШал зоШто народите го прават тоа, би му се одговорило 'за одбрана". Ако праШа 'Одбрана од кого?", би дознал дека се работи за страв од други народи. Инаку речено, народите троШат неверојатни суми на пари секоја година за создавање моЌ која би ги заплаШувала и униШтувала затоа Што не можат да си веруваат. Тоа е сржта на проблемот. И никој не знае како да се престане! Нема никаков изглед за излез од таа теШка неприлика. Во меЃувреме развојот на с# постраШното нуклеарно оружје продолжува. И не чуди Што денес чувството на песимизам и очај е толку распространето. Во 'напредниот" и 'цивилизиран" ЏЏ век!


Пред сто години

Но пред сто години имаШе сосема инаков впечаток. ИЏ век беШе на многу начини период на оптимизам за големиот развој. Големото научно знаење преку пронајдоци дојде до невиден технички напредок. РастеШе индустриското производство, донесувајЌи поголемо материјално добро. Образованието беШе одостапено на сите слоеви од опШтеството, и се предвидуваа добри резултати. Како Што луЃето стануваа подобро образовани, се расправаШе, Ќе имаат поблагородни стремежи и Ќе уживаат во литературата и уметностите какви Што се музиката и сликарството. Исходот би бил подобар морал во друШтвото, со подобрено однесување кое конечно би исходило во светски мир.
Политичарите ветија нов друШтвен поредок на правда и еднаквост за сите. Со подобро распределено богатство, на луЃето би им било поубаво и не би си завидувале. 'Отстранете ја сиромаШтијата и Ќе го отстраните криминалот" беШе една од паролите на минатиот век. Така би се развиле најрафинираните човечки умови и Ќе се сочувал мирот меЃу народите. Црковните водачи смело се придружија и уверливо предвидоа дека со време сите народи Ќе го прифатат 'Христовото евангелие". Со проповед Ќе се освоел светот.

Каков стрес беа настаните од 'овој див дваесетти век" (Винстон Черчил)! Сонот исчезна под ударот на две светски војни и с#присутната закана на ново и поубојно оружје. Х. Г. Велс апостол на еволутивниот напредок, го изрази своето разочарување во две книги издадени кон крајот на својот живот, Умот на крајот од својата сила и судбината на хомосапиенцот. Во нив тој изјавува дека нема никаква надеж за човеШтвото: 'Нема ниШто освен темнина". А тоа беШе во 1945, пред првата атомска бомба да биде фрлена! Надевањето на човеШтвото се покажа за залудно: едно, дека христијанската вера, одамна напуШтена - Ќе го обедини светот; и очекувањето дека политичкиот напредок со поголема демократија Ќе донесе мир - во кое никој веЌе не верува; потоа надежта дека науката Ќе биде средството за менување на светот на подобро - и исходот на научните генијалности ги дадоа најубиствените оружја. Нема останато никаква вистинска надеж за целосна промена на светот.



Изворот на надеж

Но има еден извор меЃу нас кој никогаШ не н# охрабрил со лажни очекувања. Тоа е Библијата. Низ целата Библија човеШтвото заврШува во една конечност, често нарекувана 'крајот" или 'последните дни", а одредени пасуси доста јасно ни кажуваат какви Ќе бидат тие 'последни дни". Еден од најјасните и најпоказателни е во Лука 21. Учениците го праШаа Исус Што Ќе биде знак за неговото доаЃање (мислеа на неговото враЌање на земјата) и за 'сврШетокот на светот" (Матеј 24:3). Исус одговара со опис на состојби кои неговите следбеници Ќе ги доживеат по неговото вознесение на небо. ТогаШ тој одредено зборува за еврејскиот народ:

'и е паднат (Евреите) од сечилото на мечот, и Ќе бидат одведени во плен по сите народи; а Ерусалим Ќе го газат незнабоШци (народи), с# додека не се сврШат времињата на незнабоШците" (Лука 21:24).

Ова е едно извонредно пророШтво, с# тоа во еден стих. Да погледнеме Што кажува:

1) Евреите имаа сериозно да пострадаат во исход на војна. Четириесет години по Исусовото вознесение на небо, во 70 год. римската војска ја нападна Јудеја, го униШти градот Ерусалим, го запали храмот, и ги протера Евреите.
2) Евреите беа одведени низ сите народи по земјата каде беа прогонувани со векови; цели заедници понекогаШ беа погубувани.
3) Со векови Ерусалим потпаднуваШе под разни народи. Римјани, Арапи, Турци и последно Британци!
4) Но зборовите на Исус претскажаа крај на тоа владеење од народи. Имавме привилегија да го видиме тоа во ова време. Во 1948 израелскиот народ се уреди за држава во земјата Палестина; во 1967 Израел ја врати управата врз Ерусалим, кој повторно стана нивниот главен град.

Во други зборови, тоа извонредно пророШтво од Исус всуШност се исполни во наШе време. Колку е тогаШ важно она Што тој го вели следно:

'И Ќе има знаци на сонцето, и на месечината, и на ѕвездите; а на земјата - тага кај народите од неизвесноста и од бучењето на морето, и од брановите; луЃето, пак, Ќе умираат од страв и од исчекување на она Што Ќе го снајде светот, заШто и силите небески Ќе попуШтат" (стихови 25-26).

Тоа е изразита слика за еден свет во неволја. 'Ах", би рекол некој, 'сепак е јасно дека е фигуративно, а не буквално. Погледни ги само алузиите за сонцето, месечината, ѕвездите, морето и брановите, и силите небески. Добро, да извадиме од зборовите на Исус с# Што може да биде фигуративно и прочитаме Што останува:

'на земјата - тага кај народите од неизвесноста... луЃето, пак, Ќе умираат од страв и од исчекување на она Што Ќе го снајде светот"

Тоа не е фигуративен опис. Многу е реален: зборува за народи, луЃе кои умираат, страв и исчекување, од страШни настани. Показателно вториот збор за 'земја" буквално значи 'населената земја", и тука нема ниШто фигуративно. А неговиот израз 'неизвесност" подразбира 'да не се знае каде, ни Што да се прави..."

Пред сто години 'најмудрите" од луЃето беа прилично во заблуда за текот на светскиот развој во идниот век, сегаШно денес. Сосема погреШија. А тука, Исус, говорејЌи пред 1900 години, ни дава вистинска слика за текот на настаните; а Библијата ги бележи за нас. Библијата беШе во право по ова важно праШање за иднината на човеШтвото а само пред еден век најучените луЃе сосема погреШија. Да го задржиме тој факт во мислите за миг додека разгледуваме понатаму по истото праШање.


Светски проблем

Со векови проблемот на народи кои заеднички живеат на земјата се гледал како локален. Доволно било за народ мирно да живее со своите непосредни соседи (иако тоа често не се случувало). Но проблемот нараснувал низ годините и во последните 50 години се проШирил. Најпосле се сфати дека проблемот за човечкото опШтество на земјата не е народен, ниту регионален, туку светски проблем.

Првиот сериозен обид за справување со него беШе формирањето на Лигата на Нации, поставена во 1920-тите во исход на потресното искуство од И светска војна (1914-18). Во иднина народите имаа да ги реШаваат сите спорови со мирни преговори а не со војна. Лигата во стварност прифати зборови земени од Библијата: 'Народ против народ нема да војува ниту Ќе крене меч" (Исаија 2:4). Очекувањата беа големи, но за дваесет години надежите се изгубија со доаЃањето на воените диктатури на Хитлер и Мусолини во Германија и Италија во 1930-тите. Ужасите на ИИ светска војна (1935-45) ја оживеаја итната потреба за некаква светска управа, но Организацијата на Обединетите Нации настана повеЌе од света надеж отколку од ведар оптимизам, и нејзината работа ја покажа за немоЌна да спречува воен судир, ако една од поголемите светски сили се намери да оствари свои некои цели.

Но сепак е јасно дека е потребна некаква светска сила, која би се справувала со сите нации, да ги наведе бунтовните во дејствување за опШто добро; да се справува со светски проблеми како Што е гладта и загадувањето; и пред с# да го проверува растот на наоружувањето на нацијата Што претставува постојана закана за човечкиот живот на земјата. Еден авторитет за целата планета - беШе замислата која доведе до пропагандата за 'Светско управување" во 1950-те. Но она Што треба да се знае е: дека сознанието оти на проблемите на човеШтвото им треба светско реШение се изроди тек во последните 50 години. И не се третира со многу оптимизам. Бертранд Руссел во 1950-тите имаШе радио дискусии за 'Светско управување", во кои кажа ако човеШтвото не развие систем за светска управа, со делотворни сили, во наредните 50 години, Ќе исчезне. Тој додаде, 'Се плаШам дека Ќе исчезне". На праШањето 'зоШто" тој одговори, 'Заради човечката страст за анархија", т.е. неговата немоЌ да ги контролира своите желби. Од тоа време ниШто не е направено за да се понуди некаква надеж.

Но сепак, надеж има. Затоа Што има една сила која уШте од почетокот го има видено човечкиот живот на земјата како создава светски проблем кој побарува светско реШение - Библијата. Библијата вели дека на човеШтвото му е дадена моЌ да ги контролира светските настани, но само за ограничено време. Кога Ќе дојде 'крајот", управата врз светот Ќе му се одземе на луЃето, заШто 'царството е на Господа, и Он е владетел на народите" (Псалм 21:28). Кога Ќе се уреди идниот Цар на земјата. 'Ќе Му се поклонуваат сите цареви; Ќе Му служат сите народи" (Псалм 71:11). Така, 'земјата Ќе биде полна со познавање на Господа, како Што водите го полнат морето" (Исаија 11:9). Светскиот проблем предвиден како таков од Библијата уШте од почетокот, Ќе добие светска разреШница, единствениот начин за негово реШавање. Како знаеле библиските писатели, од кои некои пиШувале пред 2.500 години кога, само до пред 100 години најинформираните од луЃето сосема погреШија во нивните предвидувања за иднината на земјата? Како може тоа да биде? Тука Ќе го замолиме читателот да ја помни оваа точка, додека разгледаме друга една работа.


Потребен е - Водачот

НиШто од трајна вредност не е создадено од толпата човечка. Се создавало заради водачот или водачите кои ги водат или нуткаат другите да ги постигнат своите цели. Еден од најпростите примери е случајот со ропството во областите на британската империја во ЏИЏ век, кога британскиот парламент го дискутираШе случајот постојано и упорно одбиваШе да реШи за укинување - имаШе премногу засегнати интереси во плантажите со ШеЌерна трска во Јамајка. Конечно парламентот беШе убеден во резултат на посветените обиди од Њилберфорце и неговите пријатели во период од преку 30 и повеЌе години. Без водачот по таа кауза, немаШе ниШто да се случи.
Така и светот има хитна потреба од еден извонреден водач способен да ги избави народите - сите - од моменталната криза. Каде може да се најде тој? Може ли некој од сегаШните светски лидери да управува со светот? Било кој? Претседателот на Соединетите Американски Држави? Премиерот на Британија? Некој од луЃето кои седат во Кремљ? Премиерот на Франција? Само да се помисли за овие предлози се сфаЌа целосната непогодност на овие политичари за таа задача. Нема ниту еден водач во светската политика способен да ја привлече поддрШката на сите народи за таа голема работа да ги преуреди случувањата по земјава. А без правиот водач ниШто не може да се случи. Повторно тоа е праШање кое се наметнувало тек во последните години откако станаа јасни димензиите на проблемите Ширум светот.

Колку е исклучително тогаШ Што во Библијата овој проблем е предвиден. Во Библијата доаЃањето на водач способен да ги води сите народи во мир и правда е јасно предвидено. Можеме да го најдеме искажано во она Што Павле им го кажа на Атињаните во Дела 17. Тој почна да им кажува дека тие не го познаваат единствениот вистински Бог кој е 'Господ на небото и на Земјата", кој од 'една крв" ги создал сите народи на земјата и ги поставил 'границите на нивното постоење". Долги векови луЃето обожавале идоли, но "овие времиња на незнаење" приврШуваа. Бог сега им 'заповеда на сите луЃе на секаде да се покајат", Павле посочува на изјавата од Евангелието, и додава:

'заШто (Бог) определи ден кога праведно Ќе му суди на светот преку одредениот од Него Човек, откако ги увери сите со Неговото воскресние од мртвите" (стихови 30-31).
ОпШтата смисла на ова е јасна: во намерата Божја доаЃа 'Ден" кога Тој Ќе владее (Што имплицира и 'суди") во светот. Тоа е практичен став за народите земски: тие Ќе потпаднат под праведна управа - а колку таа им е потребна! И единствениот кој тоа Ќе го постигне за Бога е само Оној кој воскреснал од мртвите, Исус Христос.


Каков Водач!

Но, да помислиме за миг Што тоа значи. Исус Христос, божествено одредениот светски водач, е целосно прикажан во страниците на Библијата. И тоа каква личност е прикажан дека бил! Во сите записи за него постои преданост за вистината и отфрлање на измама или било какво лажење. Тој е милостив во своите постакпи со неговите сопатници, и сочувствува со беспомоШните и оние без надеж. Во сето она Што го зборува и прави има морална храброст која не потклекнува пред отпор па дури ни пред насилство, и пожртвување, преданост за доброто на човеШтвото која ја има с# до својата смрт на крстот. Низ сето тоа Исус го фали Бога и Му се покорува на Неговата волја, е негов животен принцип. Накратко, човекот познат како Исус од Назарет, кој беШе Исус Синот Божји, е најизвонредната личност во целата човечка историја.

Кој подобар водач би се наШол да ја изведе човечката раса од лоШите услови во мир и правда пред Бога и луЃето? Кому повеЌе од него може да му се верува дека Ќе ги донесува правите одлуки? Но вистинското чудо за библиското предвидување на идниот Водач едино може да се фати кога Ќе си спомнеме дека тој бил воскреснат од мртвите, е обесмртен, и нема да биде отстранет со умирање! Проблемот со светските водачи е Што по некое време тие исчезнуваат од сцената, и треба да се сменуваат, а кој знае дали смената Ќе биде подобра или полоШа од претходната? Но во случајот со Исус нема да има таква пречка. Тој е жив за секогаШ и нема потреба од наследници! И уШте, тој е опремен со сета потребна моЌ за да не дозволува неговото праведно водење да биде искривувано или заканувано од лоШи луЃе. Како Што тој им рече на неговите ученици по своето воскреснување а пред неговото вознесување на небо: 'Ми се даде секаква власт на небото и на земјата" (Матеј 28:18).

Какво прекрасно реШение тоа Ќе биде за народните болки! Не само доЃањето на Водач, туку на таков кој е сосема опремен да ги реШава сите побарувања од околностите на денеШниот свет: исправна политика за сите луЃе, моЌ да ја спроведува против неволните, со трајна власт, и личност со милост, сочувство и вистина. Тоа се битните квалитети потребни да ги реШат денеШните светски кризи. А тие беа предвидени во Библијата пред повеЌе од 2000 години!


Библиското пророШтво

Како може тоа да биде? Како можеле очајните услови на човеШтвото денес, светската природа на проблемите, и потребата за праведен Водач опремен со живот и моЌ, да бидат предвидени во библиските записи толку рано, кога тие работи ги нема на ниту едно друго место од било кое време и во ниедна цивилизација и народ? Има само еден одговор: некој морал да знае од многу давна какви тоа услови и потреби ке надојдат. Но, јасно е дека тоа ниеден човек не можел да го знае, бидејЌи ако некој знаел, Ќе пиШувал за тоа. Но ако тоа бил Бог кој знаел, и ако Библијата навистина е Неговото Слово за човеШтвото, тогаШ с# е јасно.

Заклучокот оттука е дека треба сериозно да ја третираме Библијата. ЗаШто ако се докажала за точна околу настаните со векови пред да се случат, не е ли веројатноста дека Ќе е точна и за нејзините пророШтва кои сеуШте има да се случат? Чистата логика наведува дека треба повнимателно да погледнеме Што уШте таа кажува за иднината на човеШтвото и светот.


Раните верници

Нема сомневање дека раните верници во Христа, апостолите и оние кои верувале во нивните проповеди, очекувале дека Исус лично Ќе се врати на земјата да ја изврШи Божјата намера со народите. Новиот завет има многу пасуси кои јасно ја изразуваат таа замисла. На пример, самиот Исус опиШувајЌи ги условите на очај, страв и збунетост кои Ќе ги има на земјата, уШте додава:

'тогаШ Ќе Го видат Синот Човечки како доаЃа на облаци, со сила и слава голема" (Лука 21:27).

'Синот Човечки" е име со кое Исус често самиот се нарекуваШе. Забележи дека неговото доаЃање во светов нема да биде толку тивко Што Ќе остане незабележано, туку Ќе биде голем настан, 'со сила и слава голема". Како Што стоеја апостолите на маслиновата Гора и го гледаа Исус кај се вознесува, ја добија уШте и оваа порака:

'Овој Исус, Кој од вас се вознесе на небото, Ќе дојде пак по истиот начин, како Што Го видовте да оди на небото" (Дела 1:11).

Нема сомневање во буквалниот вид на изјавата. ќе биде истиот оној Исус кого го знаеја по неговото воскреснување. Неговото враЌање Ќе биде исто какво Што беШе и неговото заминување. Како Што замина лично и буквално, така и Ќе се врати. Оттука и нивните пиШувања во Новиот завет јасно го изразуваат ова очекување. ВеЌе погледнавме еден пасус во Дела поглавје 17, каде Павле изјавува дека Христос Ќе биде назначениот владар на сите народи. Посланијата од Новиот завет често алудираат на Христовото враЌање на земјата. Двете Посланија на Павле до Солуњаните имаат такви алузии во секое поглавје. Еве го првото:

Павле се радува со верниците во Солун 'се обрнавте кон Бога, за да Му служите на живиот и вистински Бог и да Го очекувате од небесата Неговиот Син, Кого Он Го воскресна од мртвите, Исуса, Кој н# избави од идниот грев" (1Сол. 1:9-10).

Апостолот Петар, говорејЌи им на жителите во Ерусалим, кратко по Исусовото вознесување на небо, им рече:

'Покајте се, пак, и обратете се, за да се очистите од гревовите ваШи, за да дојдат времиња за освежување од лицето Господово и Он да ви Го прати... Исус Христос. Кого небото треба да Го прими до она време, кога Ќе се изврШи с#, Што беШе рекол Бог преку устата на сите Свои пророци од создавањето на светот" (Дела 3:19-21).

Ова е голема изјава за тоа Што Бог намерава да прави со земјата. Да погледнеме внимателно Што вели Петар. Да го оставиме сега праШањето за покајување и простување на гревови, заШто е потребен посебен третман, забележи го наведувањето на Петар дека има надеж за иднината: 'времиња за освежување" (времиња за преобразба - Р.В.) Ќе дојдат. Но од каде? 'Од лицето Господово", вели Петар, инаку речено, не од човекот, туку од Бога. И како Ќе дојдат тие 'времиња за освежување"? Бог Ќе го прати Исуса Христа, кој по случај неШто пред тоа беШе вознесен на небо. Но тој нема да остане таму вечно. Небото го прима додека не дојдат времињата за преозбразба на с#. ОпШтата порака е јасна. Новото доба на 'свежина" и 'обнова" на земјата Ќе се издејствува кога Бог Ќе го прати Својот Син назад, тука, во одредениот момент од Неговата намера за остварување. Оттука, личното враЌање на Исус Христос стана важна точка во проповедите од апостолите, како Што јасно покажуваат пиШувањата од Новиот завет.


Вредноста на пророШтвата

Но Петар додаде уШте една додатна вест. Тие 'времиња за освежување" веЌе беа откриени: Бог говорел за нив 'преку устата на сите Свои пророци од создавањето на светот". За Што тоа Петар зборува? Нема никакво сомнение за одговорот. 'Пророците" беа избраните луЃе преку кои Бог му зборувал на Својот народ во старозаветни времиња. Нивните записи постоеја во времето на Петар; истите постојат и во наШе време, книгите од Стариот завет. Во нив, вели Петар, Ќе најдете она Што Бог веЌе обзнанил. Така, кога во пророШтвата од Стариот завет ние бараме информации за тоа Што Бог намерава да прави на земјата и со народите, ние не го троШиме времето - вели Петар.

И, Што велат пророШтвата? Тоа е опиШано во многу чудесни детали но опШтата порака е дека човечката историја е, наспроти навидум спротивното - под Божја управа. Тој му дал на човеШтвото моЌ да владее со земјата - но не за секогаШ. ЧовеШтвото Ќе се израсипа и со тоа Ќе покаже дека тоа ниту може да владее со себе, ниту да го спаси светот од униШтување. ќе дојде време кога Бог Ќе се замеШа во човечките настани и со Својата сила Ќе постави Свое уредување во светот, Ќе утврди ред и мир меЃу луЃето, врз основа на слава на Неговото Име.

Наједноставниот а сепак најразбирлив пример за тоа го има во второто поглавје од пророШтвата на Даниил. Царот на Вавилон, Навуходоносор, имаШе визија за голема човечка фигура направена од разни материјали: златна глава, гради и раце од сребро, итн. Тој потоа виде 'еден камен" кој ја погодува фигурата во нозете и ги униШтува сите состави на фигурата во пепел, а потоа самио камен нараснува и ја исполнува сета земја. Пророкот Даниил објаснува Што значи сонот. Големата фигура ги претставува човечките царства: на Навуходоносор му е кажано дека златната глава го претставува вавилонското царство; останатите делови на фигурата ги означуваат царствата кои Ќе следат; и не е теШко да се сфати пророШтвото за успонот - и падот - на персиското, грчкото и римското царство. Во последниот 'дел" од развојот стапалата од фигурата се смеШа од железо и глина. Тие претставуваат слаба фаза кога народите 'нема да се соединуваат" извонредно пророШтво за положбата на поделените народи на Европа од времето на падот на римската власт во В век па наваму.

Но каменот ја погодува фигурата во стапалата - нејзината поделена состојба - и ја униШтува; и човечките царства се преземени и заменати со каменот кој постанува 'голема планина" и ја исполни целата земја (стих 35). Даниил тогаШ го протолкува значењето на последниот развој:

'И во деновите на тие царства Небесниот Бог Ќе подигне царство, кое нема да се сруШи никогаШ... тоа Ќе ги победи и разруШи сите царства, а само тоа Ќе остане вечно" (стих 44).

Даниил заврШува со зборовите:

'Великиот Бог му даде на царот да разбере Што Ќе се случи потоа. И верен е тој сон и точно е неговото толкување" (стих 45).

На читателот с#срдно му се препорачува сам да го проучи второто поглавје од Даниил. ОпШтата порака е јасна: човечките царства Ќе се изградат и паднат; тие Ќе бидат заменати со народни царства поделени меЃу себе, но Ќе дојде ден кога небесниот Бог Ќе им ја одземе власта и Ќе постави Свое царство на земјата. Тоа е царство кое Ќе трае засекогаШ. Пораката на Даниил е предвесник на новозаветното учење дека Христос треба да се врати на земјата да владее за Бога (прочитај повторно Дела 17:31).

Еден важен заклучок се извлекува од пророШтвата на Даниил: мирот, сигурноста и човечката добробит нема да бидат постигнати со човечка мудрост, друШтевни теории, политички сојузи и договори, научен развој, или некој друг вид на 'човечки прогрес". Тоа Ќе се издејствува со Божјо замеШување во човечките случувања, со испраЌањето назад на Својот Син на земјата да владее во Негово Име. Тоа Ќе се случи во време на опШта неприлика и страв, и Ќе го избави човеШтвото од заканата на самоуниШтвање.


Идното Царство

Кога Христос Ќе се врати и ја утврди Татковата власт, каков Ќе биде светот? Пророците многу кажуваат за тоа. Ние избираме еден пример.

Второто поглавје од Исаија започнува со чудесна слика за народи кои мрно живеат под божја управа. 'Во тие дни" сите народи Ќе ја признаат Господовата власт:

'и Ќе речат: 'Дојдете, да се искачиме на гората Господова, во домот на Бога Јаковов"" (стих 3).

ЗоШто Ќе го прават тоа? Која е причината за нивното необично согласување?

Бог 'Ќе н# научи на Своите патиШта, и Ќе одиме по патеките Негови; заШто од Сион Ќе излезе *законот (со значење - упатство, учење) и од Ерусалим - словото Господово" (стих 3).

Значи, новиот центар на светска управа Ќе биде во Ерусалим откаде Ќе потече законот за народите. И каков Ќе биде учинокот од Божјиот закон?

'И Ќе им суди Он на народите и Ќе изобличи многу племиња; Ќе ги прековаат мечевите свои во плугови, а копјата свои - во српови" (стих 4).

Господовата власт Ќе ги управува народите, кои веЌе нема да ги троШат своите сили и добра за создавање оружје за војна, туку Ќе ги посветат на корисни активности за култивирање на земјата во своја корист. Потоа Исаија го заврШува овој дел на своето пророШтво со вдахновените зборови кои често одѕвонуваат од тогаШ со копнеж во времиња на народен очај:

'народ против народ нема да крене меч и нема повеЌе да се учат на вокна" (стих 4).

Тоа беШе геслото на несреЌната Лига на Народи во 1920-тите. Идеализмот не издржа ни 20 години. По ИИ светска војна творците на Организацијата на Обединетите Нации не се осмелија да ја оживеат, а последователните настани покажаа дека се озбилни по тоа праШање.

Но Словото Божјо вели дека таа состојба на мир меЃу народите со оставање на војната, всуШност Ќе се оствари. Тоа е пораката за надеж на светот.


Осврти

Да сумираме с# Што досега изнесовме. Најмудрите луЃе, дури и во скори времиња, не успеале да ги предвидат светските поставки за идните праШања кои Ќе го снајдат човеШтвото. Предвидувале мир а имало војна. До ден денес тие немаат никаков став или план кој би можел да ги заздрави разсцепите меЃу народите и никаква моЌ да ги застраШат бунтовните. Немаат никаков водач кој би можел да влијае врз народите на единствен начин со Што би се реШиле светските праШања. Тие се совладани од безнадежност. Немаат реШение.

Но библиските писатели ги предвидоа сите тие работи. Тие го предвидоа очајот, неизвесноста и стравот низ светот. Тие изјавија дека Бог има намера со човечката раса. Ни опиШуваат во подробности, еднаШ со пророШтва во вековите пред Христа, потоа во Евангелијата во Новиот завет, личноста и особините на Избраниот кој Ќе владее за Бога. Тој е опиШан како соврШен Водач, моЌен, за да ги реШава проблемите кои го измачуваат човеШтвото во овој ЏЏИ век. Тие работи беа запиШани пред многу векови, но сепак се точни и неминовни за денеШните услови.

Како може да биде тоа? Има само едно објаснување; не можел тоа ниту еден човек да го знае сам по себе. Но ако е Бог позади тоа - Библијата, а нејзините писатели беа во Негова служба и ги пиШуваа Неговите зборови, како Што и сами тврдеа, тогаШ можеме да го сфатиме тоа. Се појавува едноставниот факт: нема ниту една друга книга на светот како Библијата. Нема ниедна друга која повеЌе го заслужува, и го побарува, наШето целосно внимание.


'А јас?"

Тука, читателот можеби Ќе рече, 'Досега се зборуваШе само за светот и за народи, но Што е со мене?" Добро праШање - сите сме со право загрижени за себе. Библијата е исто толку јасна и прецизна за иднината на секој маж или жена како Што е и за светот. Таа ја обработува наШата човечка состојба, ги покажува причините за злото кое го погодува човеШтвото, кажува како да ги уредиме животите во служба Божја, и ни ја открива чудесната иднина која можеме да ја имаме во светското Царство уредено од Христа. ПраШањата се толку важни Што не можат да бидат добро објаснати во толку кратко дело. Тие побаруваат посебен третман. Во меЃувреме да се утеШиме со овој осврт: Бог секогаШ бил загрижен со поединецот, кој искрено се интересира за Неговото слово. Погледни ги само овие зборови кажани 700 години пред христа на верниците од Израел кои беа многу вознемирени од расипаноста на нивниот народ. Бог вели дека е Тој Творецот на небото и земјата, а сепак

'еве на кого Ќе погледнам: на смирниот и паднатиот со дух и на оној Што трепери пред Моето слово" (Исаија 66:1-2).

Тие зборови сеуШте важат. Неговата бескрајна милост секогаШ се покажува на оние кои се свесни за нивната слабост и маани, и кои му приоЃаат на Неговото Слово понизно и с#срдно. Чудесноста е Што Божјите зборови ни се сеуШте достапни во овој збркан ЏЏИ век. Значи, да ги послуШаме додека сеуШте има време. ЗаШто, како Што Исус им кажа на неговите ученици: 'Зборовите Што ви ги кажав се дух и живот" (Јован 6:63).

Фред Пеарце ‘Хопе фор а Хопелесс Њорлд’


*Сите цитати се земени од ИИ Издание на Светото Писмо